10 Şubat 2011 Perşembe

NBA'de Takım Mücadeleciliği

Sporların hası beyzbolda bahar kamplarına, NASCAR'ın ilk yarışı Daytona 500'e, krikette de Dünya Kupası'na az zaman kaldı. Az kaldı ama yine de arada bir haftalık boşluk var. Bu yüzden bloğu boş bırakmamak için biraz NBA kastırayım dedim.

Ewing-Oakley-Starks'lı zamanlardan New York Knicks hayranı olarak, düşük skorlu maçları ve mücadeleci takımları severim. Her ne kadar günümüzdeki Knicks buna pek uymasa da...

İstatistik de seven biri olarak mücadeleyi sayılarda da arayıp durmuşumdur. Bu bağlamda gördüğüm, basket oyununun ikiye ayrılabildiğidir: Şut atma ve şut savunması en önemli ilk kısım olup, aradaki mücadele için ikinci bölüm diyebiliriz: Faul, blok, ofansif ribaunt, top çalma...Tabii bu sayıları tek tek derlemek zor; derlesen de hangi birine ne kadar ağırlık vermek lazım geldiği bir muamma. Ama sonuçta ikinci kısımda amacın rakibin şut kullanmasını engellemek olduğu muhakkaktır.

Geçenlerde aklıma geldi: İki takım şut denemelerinin (FGA) sayısal farkı bunu verebilir. Yani, yukarıdaki saydığımız fiiller aslında rakibin şut denemesi yapmasını engelleme işlevine sahip; veya ofansif ribaunt örneğinde olduğu gibi, kendi takımına ekstra şut deneme şansı verebilirsin.

Şanslıyım ki ESPN istatistik sitesi bu farkı cillop gibi veriyor. Madem ESPN bu olanağı sağlamış, ben de 30 takımı konferanslarına ve güçlerine göre 3 gruba ayırdım ve aşağıdaki tabloyu oluşturdum:


Bu rakamlar takımların rakipleriyle arasındaki maç başına FGA farkları. Hemen dikkatinizi çekmiştir, güçlü takımlar hep ekside ve güçsüzler de hep artıda. Yani güçlü takımlar rakiplerinden daha az şut teşebbüsünde bulunmuş! Yani mücadele ile başarı arasında ters korelasyon var!

Bu sayılar şu aşamada mücadeleciliği ölçme anlamında çok sağlıklı değil. Çünkü bloklar da şut teşebbüsü sayılıyor. Halbuki blok (şapka!!) şut denemesini en engelleyici fiil. O halde takımların rakipleriyle aralarındaki blok farkını da analize dahil etmeliyiz. ESPN'in istatistiklerindeki bloklara göre tekrar hesapladığımızda aşağıdaki tablo ortaya çıkıyor:

Sayılar biraz törpülense de (örneğin Löbronlu Miami -4.2'den birden -1.4'e indi) yine de eğilim aynı. Bunun en büyük sebebi iyi takımlara karşı çok faul yapılması olmalı diye düşünerek bir önceki tabloya takımların faul atış denemesi farklarını da ekledim:

Dikkat çeken takımları sarı ile işaretledim (hayli de çok oldular ya) Örneğin Boston yumuşak bir takım denebilir; hem daha az şut kullanmış, hem de daha az faul yapılmış. Miami, Lakers gibi takımlar ise çok fazla faulle durdurulmuşlar.

Bizim New York Knicks +0.7 ile blokların yardımıyla mücadelenin artı hanesinde yer alsa da, -0.8'lik faul atışı farkı dengeliyor. Yine de iyi sayılabilir, zira geçen sene FGA farkı -0.3, blok farkı -0.8 (ki toplamda -1.1 eder) FTA'da ise -1.6 ile mücadelesi az takım görünümündeydiler.

Peki ya 1993-94 yılındaki New York Knicks? Biraz uğraştırdı ama buldum: FGA farkı +3.5, blok farkı +0.6 ki net +4.1 eder. Yalnız faul farkı da -2.9. Bu sezonki takımlardan Utah'ın rakamları çok benzer, Portland ise daha da üste çıkmış vaziyette. Ama bu takımlar orta sıra takımları; Knicks ise bu rakamları Atlantik grubu şampiyonu olarak yapmıştı. Bunu da arada belirtmek lazım.

Sonuç olarak, mücadeleciliğin başarı ile genelde ters korelasyonda olduğunu belirlesek de, 93/94 Knicks bağlamında sağlama yapabildiğime göre, sevdiğim tarz oyunu en azından sayılara bakarak belirleme ihtimalim oluştuğunu söylebilirim.

1 yorum:

  1. Yalniz 94 Knicks ile bugun arasinda "zone defense" yasaginin kalkmasi hadisesi var. Diger zamane takimlarinin istatistiklerine karsi bir normalizasyon gerekebilir.

    YanıtlaSil