Vincenzo Nibali (TREK-Segafredo): Messina Camgözü tüm sezonu Giro üstüne kurmuştu ama birkaç hafta önce antrenmanda kaza geçirip bileğini kırınca işler değişti. Tam formda gelseydi bile, Vincenzocuğum artık dolu dolu 36 yaşında ve Büyük Tur kazanacak hali pek kalmadı. Hem yaşlandı hem de yeni nesil cayır cayır geliyor. Yine de, Giro’da ikisi şampiyonluk 6 kez podyum yapmış büyük ustadan umut kesilmez. Tabii bileği iyileştiyse. Olmazsa Ciccone ve Mollema etap peşinde koşarlar.
Simon Yates (Bike Exchange): Giro d’Italia ile ilişkisi çok acılı biri Simon. 2018’de etaplar kazanıp Pembe Mayo’yu günlerce giydikten sonra Colle delle Finestre’de aniden çöküşü (ve fakat ardından Vuelta’yı gayet sakin yarışıp kazanması), sonra “bitmemiş hesabı” görmeye gelip sekizincilikle yetinmesi ve 2020’de de pozitif Covid testi nedeniyle yarıştan çekilmesi. ToAlps’de çok iyi yarışıp şampiyon oldu. Çok formda ama Simon büyük turlara süper hazır geldiğinde bile bazen dağılabiliyor. Daha olgunlaştığını umuyor, takımını, eforunu ve performansını daha dikkatli kullanmasını diliyorum.
Bölüm burada bitmişti ki Salı akşam Bernal ve Sivakov’un ortak lider olarak Giro’ya gelecekleri, Ivan Sosa’nın da yarışmayacağı açıklandı. Bu açıkçası ToAlps’e de katılmayan Bernal için iyi bir gösterge değil. Sivakov çok iyi bir U23 sporcuydu fakat elit seviyede ilerlemesi daha “konvansiyonel” devam ediyor. Ineos’un işi zorlaştı gibi.
Remco Evenepoel & Joao Almeida (Deceuninck QST): Remco'yu Giro103’te seyredecektik ama köprünün birinden uçmayı seçti. Domestiği olarak takıma seçilen olan Joao Almeida da 15 gün boyunca Pembe Mayo’yu taşıdı ve adını hepimize ezberletti. Eğitimci bir arkadaşım gençlerin doğum günlerinde hep aynı şeyi söyler: “Hayat şansın yüksek olsun”. Almeida'da tam böyle oldu. Şimdi o şansı Evenepoel arıyor. Remco müthiş bir yetenek, ukala, gıcık ama büyük bir star olacak gibi. Hayattan ilk kez sıkı bir tokat yedi ve herkesin kesin kazanır dediği Giro’dan hemen önce kalçasını kırdı. Dokuz ay sonra yine Giro ile dönüyor. Ne beklemeliyiz bilmiyorum. İlk gün Pembe Mayo’yu giyebilir, ilk hafta sonunda yarışı bırakabilir veya şampiyon da olabilir. Hepsi mümkün. Almeida çok iyi bir sporcu ama yokuş ve dayanıklılığının biraz daha artması gerekiyor bence. Masnada ve Knox iyi bir takımın diğer elemanları. QST ilk kez kadrota sprinter almadı. Patrick Amca genel klasman savaşına giriyor. Vatan millet Remco demiş. Veel succes!
Hugh Carthy (EF Education-NIPPO): Vuelta'20'de üçüncü olup buraya gelince elbette beklenti yükseliyor ama geçen senenin tuhaf bir sezon olduğunu unutmamak gerek. Carthy çok daha güvenli yarışıyor, Tour of the Alps’te de formu iyiydi. İlk 10 günü zaman kaybı yaşamaksızın geçirirse dağlarda mutlaka ses getiren işler yapıp GK’de önde yer alacaktır. Çok geri düşerse de mutlaka dağ etapları için favoridir.
Dan Martin (Israel Startup Nation): Tuhaf ataklar prensi Dan Martin bildiğiniz gibi. Israrcı, inatçı ve ahlaklı bir yarışçı. Etap kazansın inşallah çünkü klasmana gidince olmuyor. Hoş tuhaf ataklarıyla etap kazanma şansını da sık sık heba ediyor. Geçen sene Vuelta’da dördüncü oldu ama bu sene için kriter değil. Tecrübesi ve hırsıyla bir şeyler yapmaya çalışacak.
George Bennett (Jumbo Visma): Bennett’in üç haftalık turlarda başarılı olacağına bir türlü inanamadım ben (bunu yazdım ya... bak gör herif şampiyon olur). İki defa Top-10 yapmayı başardı ama tutarlı yarışamıyor. Ya toparlanma kapasitesi düşük yada konsantrasyonunu kaybediyor. Bu sezon Katalunya Turu’nu yarıda bıraktıktan beri de yarışmadı. Takım liderliği şansı verildi ama Koen Bouwman’dan ve Tobias Foss’dan başka domestiği yok. Eğer Bennett yine hayalkırıklığı yaratırsa Foss’un yükselişini seyretmek isterim.
Aleksander Vlasov (Astana Premier Tech): Vlasov çok yetenekli. Ondan çok şeyler beklenerek başladığı 2020 Giro’yu Sicilya’da düşerek terketmişti. 6 ay sonra tekrar start çizgisinde. İyi bir yokuşçu olduğunu gördük ama La Corsa Rosa’yı kazanmak öyle kolay değil. ilk 10’a girsin, sütünü içip büyüsün, seneye yine gelsin.
Emanuel Buchmann (Bora Hansgrohe): 2019’da TdF’da dördüncü oldu ama bu sene formu nerede kestirmek zor. Eğer sessiz ve derinden gitmiyorsa formunu tam bulamamış gibi. Lider grubun içinde mıyıl mıyıl yokuş çıkar. Bir anda herkesi şaşırtma potansiyeli her zaman var.
Jai Hindley (DSM): Hindley geçen sene Wilco Kelderman’ın domestiğiydi. Lideri geride kalınca Pembe Mayo giymiş ama son TT’de kaybederek ikinci olmuştu. Yani kumaşı iyi. Eh Geoghan Hart ve Kelderman bu sene katılmadıklarına göre Hindley şampi…O kadar değil tabii. Düz mantıkla anca kapanma genelgesi yayınlanır, o da bizim işimiz değil. Bu sene katılım daha kuvvetli. Üstelik Hindley son iki yarışını hastalık ve kaza nedeniyle yarıda bırakmış olarak geliyor. Romain Bardet yardım edecek mi yoksa etap mı kovalayacak bilmiyoruz. İlk beş müthiş derece olur.
Marc Soler (Movistar): Indurain olacak diye bekliyordum olmadı. TT’si gelişmedi, sert yokuşlarda da bir tık ağır kalıyor. Kabuk değiştiren Movistar’da Enric Mas ile beraber takımın -Valverde’den sonra- as sporcusu olmaya aday ama bu yarışlarda parlaması gerekiyor. Yine de kalbiyle yarıştığını son ToAlps'de gördük.
Listeyi daha da uzatmak mümkün ama sıkıldım. Bu isimlerden başkası kazanırsa zaten yüzyılın sürprizi olur. Bahis siteleri Bernal-Yates-Evenepoel sırasıyla gidiyorlar. Tahmin etmesi çok güç bir yarış. Bu da en güzeli zaten. Tırnaklarımızı yiyerek seyredelim.
2018'de Froome atağı yapınca inanamayarak "buradan tek başına gidecek hali yok ya" yorumunuz, hepimizin aynı görüşü paylaşması ve Froome'un Landis yapması!! Güzel anılar biriktiriyoruz sayenizde, her şey için teşekkürler.
YanıtlaSilBu güzel yazı için teşekkürler.
YanıtlaSilYine okuması eğlenceli ve bilgi dolu yazı olmuş. Teşekkürler Sarper bey.
YanıtlaSilteşekkürler üstad
YanıtlaSil